Texel

We hebben net de vuurtoren beklommen. De vuurtoren heeft zes verdiepingen en honderdachttien traptreden. Elvis moest met mama beneden blijven. Er mogen geen honden in de vuurtoren. Mama vond dit helemaal niet erg, want ze heeft hoogtevrees. Als je helemaal boven staat, kun je met de verrekijker naar Engeland kijken. Nienke gelooft dit niet. De afstand van Texel naar Engeland is ongeveer 400 kilometer. Volgens haar bestaan er geen verrekijkers die zover kunnen kijken. Wie zegt dat zij gelijk heeft? Ze let nooit op tijdens de aardrijkskundeles. Nienke is zo’n dombo die denkt dat Frankrijk de hoofdstad van Parijs is. Papa had boven op de vuurtoren andere dingen aan zijn hoofd. Hij zocht zijn gele brillendoekje, want zijn brilletje was beslagen. Ineens wist ik waarom mama het gele doekje met hondenpoep zo gauw in het voorvakje van de rugzak propte. Als papa hier achter komt, krijgt hij nog een grotere hekel aan Elvis.

Toen we terugkwamen op de camping gingen mama en ik bakken. We hebben afgesproken dat we in elke provincie iets lekkers gaan bakken. Vandaag hebben we Weespermoppen gebakken. Mama zei dat deze koekjes typisch Noord-Hollands zijn. Ik vind typisch meer een woord voor papa. Normaal gesproken gebruikt mama niet van die antieke woorden. Waarschijnlijk is ze besmet door die brilvogel.

De koekjes waren heel lekker. Papa heeft er zes op. Nienke wilde niet omdat er amandelspijs in zit. Ik denk dat dit een smoesje is. Pubers met eetproblemen bedenken altijd smoesjes.

Papa heeft zich voorgesteld aan de buren. Aan de linkerkant staat een caravan met een opa en een oma erin. De oudjes stapten net op de fiets om weg te gaan, dus ze hadden geen tijd voor de nieuwsgierige buurman. Aan de rechterkant kampeert een vrouw alleen in een klein tentje. Na een paar minuten vertelde de vrouw al dat ze gescheiden is. Ze is op het eiland om te wandelen en te fietsen. Papa deed vreemd. Hij ging heel dicht bij haar staan en knikte heel overdreven met zijn hoofd. Zijn stem klonk zacht en slijmerig. Nienke hoorde het ook en fluisterde dat papa achter de nieuwe buurvrouw aan zit. Hier geloof ik niets van. Nienke ziet spoken. Ze denkt namelijk ook dat papa verliefd is op zijn navigatie. Hij nodigde de buurvrouw wel uit om een stuk kaas te proeven. Hij schepte op dat de hele kaas honderdtwintig euro kostte. De buurvouw moest grinniken en zei dat het dan wel een hele speciale kaas moet zijn. Ineens begon papa heel hard te lachen. Zomaar. Hij was echt zichzelf niet. Op dat moment kwamen mama en Elvis aanlopen. Mama vroeg wat er zo grappig was en toen kreeg papa een rood hoofd. Zou Nienke toch gelijk hebben? De buurvrouw was snel vertrokken. Ze bedankte voor de kaas en zei dat ze een fietstocht ging maken.


Papa heeft beloofd dat hij ons geen prins en prinses meer zal noemen. Als hij dit wel doet, moet hij ons iedere keer een euro geven. Hij gaf eerlijk toe dat we te groot worden voor zulke bijnamen.
Hij vindt het alleen zo grappig, omdat we Prins van onze achternaam heten. Vanmiddag in de duinen heeft hij het beloofd en hij heeft het al zes uur achter elkaar volgehouden. Na die duinwandeling zijn we naar het Schipbreuk- en Juttersmuseum geweest. Ze bewaren daar alles wat mensen op het strand vinden. Elvis had geluk, want honden zijn toegestaan in dit museum. Mama en ik zijn in alle gebouwen geweest en in een oude reddingsboot. Het is ongelooflijk wat er allemaal aanspoelt op het strand. De jutters nemen echt alles mee: lege flessen, brokstukken van schepen en zelf schoenen. Er was een schip in de zee gezonken met duizenden nieuwe schoenen aan boord. De schoenen lagen overal op het strand. De strandjutters hebben heel veel schoenen naar het museum gebracht.

Papa en Nienke vonden het museum niet zo leuk. Nienke zuchtte steeds dat een verzameling van oude rotzooi geen museum is. Ze ging buiten op een bankje zitten en probeerde zo chagrijnig mogelijk te kijken. Sinds ze een bh draagt, vindt ze niets leuk en voelt ze zich overal te groot voor. Papa keek ook niet al te vrolijk in het museum. Hij zat met Elvis opgescheept. Volgens het schema was het zijn beurt. Elvis had een hele eigenwijze bui. Als papa linksaf wilde, trok Elvis de riem naar rechts. En als papa wilde doorlopen, ging Elvis uitgebreid stilstaan om te snuffelen.

De opa en oma in de caravan naast ons zitten buiten te lezen. De opa leest waarschijnlijk een grappig boek, want ik zie hem steeds glimlachen. De buurvrouw van het kleine tentje is nog niet thuis. Misschien heeft papa haar afgeschrikt en durft ze niet meer terug naar haar tentje. De campingbaas stond net bij het toiletgebouw met papa te praten. Ik kon precies horen wat ze zeiden. Ze hadden het over zeehonden. Papa vertelde dat hij gisteren in het IJsselmeer een zeehond heeft gezien. De campingbaas zei dat dit heel bijzonder is, omdat zeehonden eigenlijk in zout water leven. Papa stond keihard te liegen. We hebben gisteren helemaal geen zeehond gezien. Waar zou hij nog meer over liegen? Heet hij wel echt Hein Prins? Is hij wel echt bedrijfsleider van een supermarkt? Zijn wij wel echt zijn kinderen?